🔻حوالهت به صاحب همان پرچم و کتیبه
🔹فیلم «عرق سرد» مثلا بر اساس واقعیت بود. یک مجری تلویزیون، به همسرش که عضو تیم ملیست اجازه خروج از کشور و همراهی با تیم ملی بانوان را نمیدهد. فقط یک فرق بزرگ با واقعیت داشت.
در واقعیت، مجری تلویزیون یکی بود مثل کارگردان فیلم؛ از همان طبقه و با همان نگاه سیاسی و اجتماعی که مجری برنامههای شبکه ورزش بود. اما در فیلم، مجری تلویزیون یکی بود مثل نجمالدین شریعتی! مجری برنامههای معارفی.
🔹کارگردان به همین راحتی دروغ گفته بود و مشکلی را که به هممسلکهای خودش و خلق و خوی کثیفشان ربط داشت، انداخته بود توی زمین مذهبیها.
🔹جنبش #METOO هم برملا کننده گند و کثافت اخلاقی همین طبقه بود. معلوم شد از زیر پوست هالیوود گرفته تا کارگاههای هنری و گالریها و میتینگهای سیاسی و ارتباطات فردی همین قشر، چه فضاحتی برپاست و چطور قربانیهای جنسی در این طبقه خفه میشوند و اجازه فریاد زدن پیدا نمیکنند.
🔹اما حالا نرگس آبیار روی همین موج #METOO «ابلق» را ساخته. اما بصورت ناجوانمردانهای بجای پرداختن به خاستگاه اصلی آن جنبش و نشان دادن لجنزار اصلی، داستان را آورده در یک محیط مذهبی و سنتی.
جایی که صلوات از دهن مردمش نمیافتد، مردها یکی در میان به زن و دخترشان تذکر میدهند روسری را بکشند جلوتر، روی دیگها «یا حسین» نوشته شده و… از قضا کسی که حکم به سرپوش گذاشتن بر تعرض میدهد، کارش دوخت و دوز پرچم و کتیبه امام حسین است!
🔹اشارات و نمادهای مذهبی در فیلم خیلی بیشتر از اینهاست که میگذریم. بالاخره شاید از نظر خانم آبیار آن کسی هم که –در آخرین مورد- روی ماجراهای آیدین آغداشلو خاک ریخت و تابلوهایش را 12 میلیارد آب کرد، مذهبیها و سنتیها بودند!
🔹بگذریم! نه من منتقدم نه این متن نقد فیلم است. فقط خواستم بگویم نه ما انقدر ابله هستیم که نفهمیم سازنده ابلق چه کرده، و نه دنیا انقدر بیحساب و کتاب است که بیایی هر حرفی را بزنی و هر چیزی را توی فیلمت بگذاری و بروی. انشاالله خود صاحب آن پرچم و کتیبه جواب فیلمساز را میدهد. همین!
یادداشتی که خواندید به قلم آقای محمدرضا شهبازی در کانال نوشته های ایشان که ماهبندان (mahbandan ) نام دارد منتشر شده است. برای دیدن این یادداشت در تلگرام روی این لینک بزنید
پیشنهاد می کنیم در ادامه حتما این مطلب را هم بخوانید » درباره سینمایی شبی که ماه کامل شد [نکات مهمی که باید بدانیم] چرا این فیلم ضد اسلام و تشیع است؟